بیابانی که روزی تاتاری از آن گذشت

      و سال‌ها سال بعد، شاید، دوباره این سطر‌ها رو ببینم و دیگه فراموش کرده باشم که توی این تاریخ چه اتفاقی افتاده بوده. ولی تا می‌فهمم و هنوز خرفت نشدم باید بنویسم؛ بنویسم واسه تو، نه سایه م. بنویسم از یه دختر چشم سیاهِ اثیری. سال‌ها سال بعد، وقت مرگم، شاید، به یاد بیارم امروز رو؛ امروزی که مثل باد گذشت. سال‌ها سال بعد، شاید، وقتی به دود سیگارم که پیچ و تاب می‌خوره نگاه می‌کنم، این لحظه رو به یاد میارم. به یاد میارم و فقط یک لحظه، یک لحظه نفسم رو توی سینه حبس می‌کنم و بعد با شدت بیشتری بیرون می‌دم.       سال‌ها سال بعد، شاید تو اینجا نباشی، _ای کاش ب بیابانی که روزی تاتاری از آن گذشت...ادامه مطلب

هفت روز از همه چی گذشت؛ از این به بعد باید دید چی پیش میاد. باز دیشب خواب دیدم؛ بچه‌ی هفت ساله‌ای شده بود، و مدام گریه می‌کرد. صداش می‌زدم، صدام رو نمی‌شنید. هفت قدم به جلو. معلوم نیست دارم نزدیک می‌شم یا دور. هیچی معلوم نیست. حفره‌ها کم کم به وجود میان. آروم آروم.

بیابانی که روزی تاتاری از آن گذشت...

    تو در قاهره خواهی مُرد* روایتی است از زندگی محمدرضا پهلوی. روایتی از زندگی یک شاه، شاه ایران، آخرین شاه ایران. داستان، مربوط می‌شود به جریانات سیاسی و اجتماعی سال چهل و چهار؛ یک سال از زندگی محمدرضا پهلوی. روایتی از اضطراب‌ها، باورها، توهمات و قدرت یک شاه؛ خودکامه‌گی یک شاه.     رمان تو در قاهره خواهی مُرد از نظر نوع و فرم روایت و همچنین درون‌مایه،به مجموعه عکسی از آزاده اخلاقی به نام «به روایت یک شاهد عینی» شبیه است. به روایت یک شاهد عینی، مجموعه عکسی است از لحظه‌ی مرگ هفده چهره‌ی سرشناس ایرانی که هیچ تصویری از لحظه‌ی مرگ آنها وجود ندارد و آز بیابانی که روزی تاتاری از آن گذشت...ادامه مطلب